عفونت های باکتریایی و بیماری های باکتریایی از مشکلاتی است که انسان ها در صورت عدم رعایت بهداشت در زمینه های مختلف ممکن است درگیر آن بشوند. عفونت باکتریایی واژن یکی از بیماری های شایع و در عین حال بسیار آزاد دهنده در بانوان می‌باشد. بانوان در سنین باروری بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
همچنین بخوانید ” بیماری های باکتریایی “
علائم عفونت باکتریایی
در بیشتر موارد علائم عفونت باکتریایی واژن خفیف است اما به شکل پایدار باقی می‌ماند. از علائم آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استشمام بوی نامطبوع ماهی که ممکن است بعد از ارتباط جنسی بیشتر و بدتر شود.
- ترشحات سفید واژن که مایل به خاکستری و سفید است.
- احساس سوزش زیاد در هنگام ادرار
- تورم، خارش و قرمزی واژن
- خونریزی و یا ترشحات خونی بعد از رابطه جنسی
علائم زیر نیز علائم مشاهده شده اما کمتر شایع عفونت باکتریایی واژن می‌باشد:
- احساس درد هنگام نزدیکی
- ابتلا به بیماری التهاب لگن
- مشکل در دفع ادرار
علائم عفونت باکتریایی واژن شدید و جدی می‌باشند و می‌تواند باعث تضعیف دیواره های واژن شود. در نتیجه فرد را در مقابل بیماری های مقاربتی (STD) مانند سوزاک، HIV، تریکومونیازیس، کلامیدیا و… آسیب پذیر می‌کند. اگر عفونت در دوران بارداری رخ دهد، ممکن است باعث زایمان زودرسف تولد نوزاد با وزن پایین و در موارد خاص باعث سقط جنین در سه ماهه دوم شود.
علت عفونت باکتریایی واژن
نکته ای که مهم است این است که بدانید عفونت باکتریایی واژن یک بیماری مقاربتی نیست. به دلیل اینکه توسط یک پاتوژن خارجی مانند HIV یا سیفیلیس به وجود نمی‌آید. واژینوز باکتریال عامل اصلی عفونت می‌باشد. عفونت باکتریایی واژن هنگامی رخ می‌دهد که باکتری های مفید واژن کاهش یابد؛ در مقابل نیز باکتری های مضر افزایش می‌یابند و باعث عفونت می‌شوند.
عدم تعادل این باکتری ها ناشی از تغییر در اسیدیته واژن و یا مشکلات نقص ایمنی می‌باشد. هر دو مورد می‌تواند توانایی بدن را برای کنترل رشد بیش از حد باکتری ها کاهش دهد. در اغلب موارد ورود میکروب های جدید یا اضافی به واژن فرد از طریق رابطه جنسی می‌تواند منجر به عفونت شود. مهمتری علل عفونت باکتریایی واژن عبارت است از:
- رابطه جنسی محافظت شده
- شرکای جنسی جدید یا متعدد
- اسباب بازی های جنسی مشترک
- سیگار کشیدن
- دستگاه های درون رحمی
- دوش واژینال
تشخیص عفونت باکتریایی واژن
با توجه به علل متعدد برای عفونت، این بیماری را می‌توان با ارزیابی علائم و نتایج تست های آزمایشگاهی مختلف تشخیص داد. تشخیص عفونت واژن شامل مراحل زیر می‌باشد:
- بررسی سوابق پزشکی
- معاینه لگنی
- آزمایش بررسی اسیدیته واژن (PH)
- ارزیابی میکروسکوپی ترشحات واژن
پزشک می‌تواند با بررسی و آزمایش های مختلف عفونت واژن را تشخیص دهد و یا با انجام آزمایش های دیگر به اطمینان از عدم وجود این بیماری دست پیدا کنند.
عوارض جانبی داروهای درمانی عفونت واژن
عوارض جانبی برخی دارو ها شامل موارد زیر می‌شود:
- درد معده
- تهوع
- گلو درد
- آبریزش بینی
- احساس طعم فلز در کام
در پایان باید این نکته را بیان کرد که حتی در صورت بهترین اقدامات پیشگیرانه نیز ممکن است به عفونت باکتریایی واژن دچار شوید. درصورت مشاهده علائم نام برده شده در مطلب، ضمن کنترل اضطراب و استرس خود با مراجعه به پزشک به تشخیص و معالجه آن بپردازید. در این بین ذکر نکاتی از جمله نپوشیدن شلوار تنگ و پوشیدن لباس های گشاد و دامن نیز حائز اهمیت می‌باشد. بعد از طی دوره درمانی، درصورت بازگشت عفونت، قطع خودسرانه دارو ها می‌تواند خطر مقاومت آنتی بیوتیکی را افزایش دهد و درمان را سخت تر کند.
